Åland: Finse eilandengroep in de Oostzee

We liggen met onze eigen zeilboot in een haven ten noorden van Stockholm en doen vandaag een dagtocht naar de Finse eilandgroep Åland. We nemen de ferry. Met de openbare bus gaan we naar de terminal, een ritje van zes kilometer. De weg moet goed in de gaten gehouden worden, want we hebben een probleem voor de terugreis: er is namelijk geen bus terug. En ook geen taxi. In het ergste geval moeten we lopen, maar we zijn er beiden van overtuigd dat er zich wel een oplossing voordoet.

Ferry naar Åland

Om half tien vertrekt Rosella, een groot schip met verschillende restaurants en een buitenbar met muziek. We staan op het zevende dek aan bakboord te kijken naar de eilanden die voorbijglijden en praten erover om naar de andere kant van de boot te gaan. Een echtpaar even verderop heeft ons verstaan en zegt in het Nederlands dat het erg waait aan de andere kant. We beginnen een gesprekje en ze vertellen dat ze een dagje op en neer gaan, vanavond om half zeven weer terug, net als wij. Ze hebben hun auto op het parkeerterrein bij de ferry achtergelaten. Bingo! De lift voor de terugweg is geregeld.

Geen BTW

Åland is een Finse provincie, maar de voertaal is Zweeds. Het heeft net als de Canarische- en de Kanaaleilanden geen BTW- en accijnsheffingen. De winst haalt dit schip uit de tax-free verkoop en de bestedingen in de restaurants. In de winkel staan rolkarretjes met honderd blikken bier klaar om meegenomen te worden. Vaak zijn er goedkope aanbiedingen om als wandelende passagier mee te varen. Wij hebben nog geen vier euro per persoon betaald voor een retourtje en de oversteek duurt drie uur.

Stad van de duizend lindes

In de hoofdstad Mariehamn huren we twee fietsen tegenover de terminal. Er is een gemarkeerde fietsroute en die gaan we volgen. Mariehamn is op een klein schiereilandje gebouwd, maar desondanks is de stad ruim opgezet met erg veel groen en brede lanen met lindebomen. De stad heeft een rechthoekig stratenplan. In de jaren zestig werden veel oude, houten huizen gesloopt en vervangen door modernere huizen. Toch zijn er nogal wat traditionele gebouwen bewaard gebleven, waaronder het stadhuis.

Schiereiland

We fietsen door de binnenstad, door woonwijken en langs de zandstranden aan de oostelijke kant van het schiereiland en zien daar de voormalige Jan Nieveen liggen: in vroeger tijden was dit het vlaggenschip van de scheepvaartverbinding over het IJsselmeer tussen Amsterdam en Lemmer. Het schip doet nu onder de naam F.P. von Knorring dienst als restaurant. Aan de westelijke kant bezoeken we de Pommern: een viermasterbark die te bezichtigen is als drijvend museum. Dan de Badhusberget op: een veertig meter hoge heuvel met daarbovenop een watertoren. Gelukkig wordt de inspanning beloond met een mooi uitzicht. En zo zijn we zes uur onderweg geweest als we de fietsen weer afleveren.

Smörgåsbord

Op de terugvaart gaan we direct naar het restaurant waar we gereserveerd hebben voor het Scandinavische buffet. De hofmeester verrast ons met plaatsen aan de Captains Table, helemaal voorin. We zitten daar natuurlijk niet alleen en een gesprek komt tot stand met onze tafelgenoten. We krijgen de vraag hoe wij eigenlijk terug naar onze eigen boot gaan. Het is bekend dat er geen bus of taxi is. En zo hebben we ineens wéér een aanbod om ons terug te brengen! Het is toch wel fantastisch met al die aardige mensen die we ontmoeten.

Fotocredits: visitaland.com

Karin Schröder

Karin Schröder is een paar maanden per jaar in Scandinavië. Ze heeft in Kopenhagen gewoond en haar man is geboren in Zweden. In de zomer varen ze over de noordelijke wateren.