Afgelopen zomer verbleven we tijdens onze zeilboottocht door Scandinavië kort op het eiland Möja in de archipel van Stockholm. Een heerlijk vakantie-eiland. Wij leunden echter niet achterover, maar belandden in een sportief evenement.
Berg
We hebben vrienden aan boord gehad, die met de openbaarvervoerboot terug gaan naar Stockholm. We zetten ze af op het eiland Möja, waar een regelmatige verbinding is met de stad. Als we ze hebben uitgezwaaid, varen we langs de piepkleine en volle haventjes van de dorpen Långvik, Ramsmora, Löka en de baai Kyrkviken van het plaatsje Berg. Daar vertrekt toevallig net een motorboot van de gastensteiger en omdat er nu een plek vrij is besluiten we om in Berg te blijven. Waarom niet? Wat een heerlijk leven is dit toch! We liggen helemaal achterin het baaitje, eigenlijk gewoon in het dorp.
Möja Loppet
Mijn lief brengt onze vuilniszak weg en komt terug met de mededeling dat ons een leuke uitdaging te wachten staat: hij heeft net op het mededelingenbord een briefje zien hangen dat morgen de twaalf kilometer lange Möja Loppet plaatsvindt. Dat is een hardloopwedstrijd over het hele eiland, dan hebben we meteen alles gezien. Om vier uur geven we ons op bij de sporthal en rekenen 150 kronen per persoon af. Omdat zeilen niet tot de cardiosporten behoort, rennen we regelmatig een kilometer of acht, maar nu moet er dus nog een lusje bij. Als dat maar geen slapeloze nacht wordt.
Heja, heja, friskt humör
Voor het eerst moeten we de wekker zetten. We halen witte broodjes voor een licht ontbijtje. Anderhalve kilometer naar de start wandelen is ons ‘inlopen’. Daar krijgen we ons nummer en een chip en dan is er nog een korte instructie over de route. Die is overal goed aangegeven met witte of gele linten. Daar gaan we. Het eerste gedeelte gaat over de weg en die is hier op Möja ongeplaveid. Er staan mensen langs de kant en die roepen: Heja, heja, friskt humör! Gezond humeur, oftewel: houd de moed erin!
Natuurpad
Het gaat lekker. Onderweg zijn er verschillende posten waar je water of limonade in je hand geduwd krijgt en de lege bekertjes mag je in de berm gooien. Het volgende gedeelte gaat door het bos over een natuurpad. Nauwelijks pad te noemen: slechts veertig centimer breed, vol met boomstronken en met flinke hoogteverschillen, omhoog en omlaag over rotsen. Ik knak bijna mijn linker enkel, val op allebei mijn knieën, daarna struikel ik en verzwik zowat mijn andere enkel en ik besluit om dit stuk te gaan wandelen. En zelfs dan presteer ik het om nóg een keer te vallen. De Zweedse meisjes springen mij van steen tot steen kwiek voorbij. Met applaus wordt iedereen bij de finish binnengehaald.
Flakmoppe
Het rondje ging precies over het hele eiland. Op Möja zijn een paar dorpjes en die zijn met brede paden met elkaar verbonden. Veel mensen hebben een typisch Zweeds vervoermiddel en dat is een brommer met een laadbak voorop, een flakmoppe. Niet alleen geschikt voor de boodschappen, maar ook de kinderen worden erin vervoerd. Omdat hier tweehonderdvijftig mensen permanent wonen, is er een winkel die het hele jaar open is. De bootverbindingen met het vasteland gaan ook in de winter door. Er is zelfs een lagere school. Die heeft een heel groot grasveld als speelplaats. Wat heerlijk voor de kinderen. Maar voornamelijk is Möja een eiland waar veel vakantiegangers graag de zomer doorbrengen.
Karin Schröder
Karin Schröder is een paar maanden per jaar in Scandinavië. Ze heeft in Kopenhagen gewoond en haar man is geboren in Zweden. In de zomer varen ze over de noordelijke wateren.Nieuwsbrief
Elke twee weken een leuke update?