De Øresundsbrug tussen Zweden en Denemarken

Afgelopen zomer reisde ik samen met een vriendin vanaf het Zweedse Malmö naar de binnenstad van Kopenhagen. Appeltje eitje: een reis die per trein, dankzij de op 1 juli 2000 geopende Øresundsbrug, nog slechts een half uur duurt. Een prachtige brug, die tevens centraal staat in één van de beste Scandinavische crime-series (The Bridge, kijken!). En een brug die symbool zou moeten staan voor de samenwerking tussen de twee Scandinavische landen.

Die samenwerking blijkt na onderzoek echter een beladen onderwerp te zijn. Als Denemarken en Zweden een Facebook-relatie zouden hebben, zou dit al tijden ‘het is ingewikkeld’ zijn. Na een lange periode waarin beide landen onderdeel van de Kalmar Unie waren, belandden Denemarken en Zweden in een spelletje landje-pik. Een spelletje dat zich uitstrekte over bijna 300 jaar, waarin maar liefst elf oorlogen gevoerd werden. Iedere nieuwe koning probeerde zich te bewijzen door een stuk van de wederpartij te veroveren, vaak zonder enig politiek belang. Een periode van oorlogen met zelfs een kleine benoeming voor de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden, welke tussen 1658 en 1660 als scheidsrechter tussen beiden heeft moeten komen. In 1809 kwam er met de vrede van Jönköping een einde aan de laatste Deens-Zweedse oorlog en was de rust eindelijk teruggekeerd in Scandinavië.

Als Denemarken en Zweden een Facebook-relatie zouden hebben, zou dit al tijden ‘het is ingewikkeld’ zijn.

Tot afgelopen januari. Sinds de jaarwisseling heeft de Scandinavische samenwerking namelijk weer een fikse deuk opgelopen. De treinreis van Malmö naar Kopenhagen duurt ineens vijftien minuten langer en dit is niet het gevolg van gruwelijk snel schuivende aardkappen of de opwarming van de aarde, maar kan eerder worden toegeschreven aan de banden tussen Denemarken en Zweden. Of wellicht kan beter gesproken worden van de scheuren die in deze banden ontstaan zijn, toen Zweden afgelopen januari de grens met Denemarken dichtgooide.

Iedere keer wanneer ik nu op de Kopenhaagse luchthaven Kastrup land en de aankomsthal inloop, verbaas ik mij weer: om van Kopenhagen naar het Zweedse Malmö te reizen heb je tegenwoordig een paspoort nodig. Wanneer je de trein vanuit Kopenhagen naar Malmö neemt, stopt deze netjes op het vliegveld. In plaats van daarna door te tuffen naar Malmö, worden alle mensen verzocht de trein te verlaten. Deze mensen dienen het station door te lopen naar een ander perron, hun paspoort te laten controleren en vervolgens in een nieuwe Zweedse trein te stappen. Gekkenhuis natuurlijk binnen de Schengen-zone, waarbinnen grenscontroles uit den boze zijn. In de afgelopen zeven vluchten van Eindhoven naar Kopenhagen is mij niet één keer om een paspoort gevraagd en eigenlijk ben ik daar heel erg gelukkig mee. Ik heb zelfs eens overwogen om mijn paspoort een keer thuis te laten om te testen of je écht zonder paspoort kan vliegen, maar daar was de held in mij toch te klein voor.

Berdien

Berdien vertrok voor de liefde richting de hoofdstad van Denemarken, Kopenhagen. Voor Fika Magazine blogt ze over alles wat ze meemaakt in haar nieuwe woonplaats.